Pascha jest modlitewną grupą wsparcia dla mężczyzn, którzy doświadczają niechcianych odczuć homoseksualnych. Niesie pomoc osobom z homoseksualizmem ego-dystonicznym (ICD 10 F66.1.) kładąc nacisk na wsparcie grupowe, terapię (indywidualną lub grupową) oraz rozwój życia duchowego w Kościele Katolickim.
Pascha jest grupą rozwojową. Nikogo w niej nie leczymy, ponieważ nie uznajemy homoseksualizmu za chorobę. Nikogo nie namawiamy też do udziału w grupie.
Jeśli znalazłeś się na tej stronie to prawdopodobnie dlatego, że szukasz pomocy w radzeniu sobie z problemami dnia codziennego. W grupie pomożemy Ci rozpoznać jaki masz udział w tym, co aktualnie się dzieje w Twoim życiu i jak możesz to zmienić. To Ty podejmujesz decyzje o tym, czego chcesz i jak chcesz zmieniać swoje życie, by było ono dla Ciebie satysfakcjonujące.
W grupie obowiązuje anonimowość.
Temat pomocy osobom homoseksualnym spotyka się z dość dużym ostracyzmem, niechęcią, a nawet atakami wielu środowisk. Chcemy więc zapewnić w tej sytuacji podstawowe poczucie bezpieczeństwa osobom, które z nami współpracują (psychoterapeuci, księża, trenerzy). Jest wiele osób, które uznają, że można oraz że warto pomagać osobom, które nie akceptują swoich skłonności homoseksualnych. Choć wydaje się, że są w mniejszości, możliwe, że po prostu są mniej widoczni.
Każdy uczestnik Paschy wędruje na swój życiowy szczyt K2, jakim jest jego osobista dojrzałość i decyzja o tym, jakie życie chce prowadzić. W zasadzie chodzi o podjęcie odpowiedzialności za własne życie. Odpowiedzialność to „odpowiednie działanie” – warsztaty, trening interpersonalny, terapia indywidualna lub grupowa, udział w życiu lokalnej grupy wsparcia, pozwala podejmować decyzje o tym, jakie jest to odpowiednie działanie – czyli co prowadzi do satysfakcji.
Droga na szczyt jest na tyle trudna, że niejednokrotnie wymaga najwyższych poświęceń – biblijnego „zaparcia się siebie”, a zwłaszcza porzucenia starego myślenia i utartych schematów działania. W pracy nad sobą chodzi o rezygnację ze starych nawyków (np. brak konsekwencji w działaniu, brak komunikacji potrzeb, wycofywanie się z relacji, lęk przed nowymi sytuacjami, trudności w pokonywaniu porażek).
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:
2358 Pewna liczba mężczyzn i kobiet przejawia głęboko osadzone skłonności homoseksualne. Skłonność taka, obiektywnie nieuporządkowana, dla większości z nich stanowi ona trudne doświadczenie. Powinno się traktować te osoby z szacunkiem, współczuciem i delikatnością. Powinno się unikać wobec nich jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji. Osoby te są wezwane do wypełniania woli Bożej w swoim życiu i – jeśli są chrześcijanami – do złączenia z ofiarą krzyża Pana trudności, jakie mogą napotykać z powodu swojej kondycji.
2359 Osoby homoseksualne są wezwane do czystości. Dzięki cnotom panowania nad sobą, które uczą wolności wewnętrznej, niekiedy dzięki wsparciu bezinteresownej przyjaźni, przez modlitwę i łaskę sakramentalną, mogą i powinny przybliżać się one – stopniowo i zdecydowanie – do doskonałości chrześcijańskiej.
(podkreślenia pochodzą od redaktorów strony)